- gicişmək
- зудеть, чесаться.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
gicişmə — 1. «Gicişmək»dən f. is. 2. is. Bədənin hər hansı bir yerində dərinin həssaslığının pozulması nəticəsində əmələ gələn qeyri ixtiyari qaşınma ehtiyacı. Bədənində gicişmə var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gicişmək — f. Qaşınmaq, qaşınma duymaq, qaşıntı hiss etmək. Keçinin buynuzu gicişəndə başını çobanın çomağına sürtər. (Ata. sözü). Ovcumun içi yaman gicişirdi. M. Hüs.. Bir sözlə <Nərminənin> əl ayağı gicişir, sinəsi özünə aydın olmayan bir hissin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəzəb — ə. gicişmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaşınmaq — 1. f. Gicişmə hiss etmək, gicişmək. Bədənim qaşınır. 2. qayıd. Dırnaqla və ya bərk bir şeylə bədənin gicişən yerini qaşımaq. <Allahqulu:> Biz kötəksiz məgər dolana bilərik? Belimiz adət eləyib. İki gün kötək dəyməyəndə bədənimiz qaşınmağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mişalağlamağ — (Quba) gicişmək. – Hiç bilmidəm nə ulub, bədənim elə mişalağlandu ki … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
acışmaq — f. Göynəmək, ağrımaq, gicişmək, qıcıqlanmaq. İsmayılzadə dodaqları arasındakı papirosun tüstüsündən acışan gözünü qıyıb, o biri gözü ilə altdan yuxarı Fikrətə baxırdı. M. Hüs.. Professor bu dəfə də dəsmalı ilə acışan gözlərini sildi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayışmaq — f. Gicişmək. Gözü ayışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geyişik — bax gicişmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti